یاد

خیلی دلم تنگ شده بود برای مثنوی خوندن شجریان، چه حس و حال منحصر به فردی داری این لحن و این شعر یعنی یک احساس قدیمی. مثنوی افشاری من رو یاد استادم زنده یاد منصور سینکی می اندازه، دلم خیلی برای گذشته تنگ شده و برای آدمهای گذشته و برای دوستی های قدیمی، وقتی دل آدم تنگ می شه یعنی دلش برای خودش تنگ می شه ، یعنی دلش برای حالی که دیگه نداره تنگ می شه، مثل وقتی که آدم عاشق می شه ، در حقیقت عاشق احساس خودش می شه در واقع این خود این حسه که معنی داره ، فارغ از عاشق و معشوق ، فارغ از هر دو، و معشوق همیشه تصویری است از آن مفهوم حقیقی، حتی شاید به حقیقت هیچ تشابهی با آن مفهوم نداشته ، اما شبیه آن پنداشته شده، دلتنگ احساسات قدیمی شدم، حال و هوایی که دیگه وقتی برای خودت آدم با تجربه ای می شی هیچ وقت دیگه دچارش نمی شی دلم برای خودم تنگ شده